Το αριστερό μου πόδι…

Το αριστερό μου πόδι το αγαπώ περισσότερο απ’ το δεξί· παράλυτα και τα δύο, το αριστερό όμως δεν με έχει πονέσει ποτέ του, σε αντίθεση με το δεξί που με πεθαίνει στις κράμπες.

Το αριστερό μου κωλομέρι το αγαπώ περισσότερο από το δεξί· στρογγυλοκάθομαι πάνω του άνετα κι αναπαυτικά, ενώ στο δεξί, μια παλιά πληγή από κατάκλιση κατά καιρούς κακοφορμίζει και είναι σαν να κάθομαι πάνω σε καρφιά.

Το αριστερό μου αυτί το αγαπώ περισσότερο από το δεξί· το δεξί έχει σχεδόν ολότελα κουφαθεί, ενώ το αριστερό παρουσιάζει μικρότερη απώλεια ακοής και με το ακουστικό βαρηκοΐας μού επιτρέπει ακόμη να ακούω ήχους, λόγια, μουσικές.

Μα περισσότερο απ’ όλα αγαπώ το δεξί μου χέρι.

Επειδή, παρά την κουλαμάρα του, μού επιτρέπει ακόμα να γράφω…